Eline Berger namens Nederland naar MEP 2013 in het Engelse Norwich

Eline Berger (Kelpen) uit 5 vwo is als enige scholier uit de provincie uitverkoren om namens Nederland mee te doen aan de Internationale MEP conferentie in Norwich (Groot-Brittannië) van 7 april tot 14 april 2013.

Deze mededeling kreeg Eline te horen op de laatste dag van de Nationale MEP conferentie in Den Haag.

 

MEP?

MEP staat voor  Model European Parliament. Een soort “jeugd Europees parlement”. Leerlingen "spelen" binnen het MEP "Europees parlementariër", compleet met commissies en plenaire vergaderingen.

In elke provincie kunnen leerlingen van middelbare scholen meedoen aan de provinciale voorrondes.

Daarna komt er een provinciale delegatie die meedoet aan de nationale ronde.

Van 23 t/m 28 september waren er  commissievergaderingen in Groningen. De slotdebatten vonden plaats in Den Haag (oude Tweede Kamer). Alle delegaties kregen een EU-land toegewezen.

 

Op de laatste dag werden de namen bekend gemaakt van leerlingen die in 2013 mee mogen doen met de grote finale in het Engelse Norwich. Eline Berger was een van de gelukkigen...

 

Over deze "indrukwekkende en leerzame" week van 23 t/m 28 september schreef Eline het nevenstaande verslag.

 

 Zie: www.mepnederland.nl

 

 





DE MEP deelnemers en...premier Mark Rutte

Verslag Model European Parliament

(door Eline Berger, vwo 5)

MEP’ers, MEP’ers overal…

 


Dat is de gedachte die mijn hoofd binnenkwam in de trein op weg naar Leeuwarden.

Toen ik een plekje had gevonden en met de hulp van een mededelegatielid mijn koffer op had geborgen, viel me iets op.

Wij uit Limburg waren niet de enige jongeren die koffers bij ons hadden en we waren niet de enigen die een blik van spanning voor de week die ons te wachten stond en vermoeidheid van de trein op ons gezicht hadden!


Op tijd aangekomen in Leeuwarden (Faith in the Dutch railway system restored!) werden we verwelkomd door onze provinciaal coördinator en gingen we met koffers en al door de stad heen op weg naar het Historisch Centrum Leeuwarden.

Daar hebben we wat teambuilding gedaan en het is de enige dag dat ik mijn commissieleden met de naam heb aangesproken, want de rest van de week zou ik ze toespreken met ‘gedelegeerde van...’ of ‘medeparlementariër’.
’s Avonds werden we naar ons gastgezin toegebracht en leerde ik een fantastische Friese familie kennen.

Twee schatjes van een kindjes, Lopke (4) en Jurgen (2), en hun hartstikke lieve en verwelkomende ouders.

Uitgeput na een lange dag plofte ik daar in mijn bed en sliep ik als een roosje!

Toen begonnen 2 intensieve, maar wel ontzettend leuke dagen met commissievergaderingen. Er werden allerlei argumenten op tafel gegooid, sommige bleven maar anderen werden ook zo weer van de tafel geveegd. Er ontstonden hevige discussies die zelfs tijdens de lunchpauzes doorgingen, terwijl we melk van de Friese Campina-koeien dronken en broodjes aten, kregen we het niet voor elkaar om de discussie te stoppen! Maar na twee lange dagen was het toch eindelijk zover, onze resolutie was af, met zijn 4 lange appendices (iets waar mijn commissie later bekend om zou staan).

En ik spreek vanuit mijn hele commissie wanneer ik zeg dat wij 1 ding heel graag willen bedanken: koffie. Zonder onze grote vriend die volzit met cafeïne was het ons nooit gelukt zo’n goede resolutie neer te zetten!

 

Toen kwam de dag dat we naar Den Haag gingen, op naar het politieke centrum van Nederland. Na een busreis van 4 uur, waarin we herhaaldelijk onze geweldige voorzitter (Koen Rutten) bedankten door het liedje ‘Koentje bedankt’ te zingen en er plannen werden gemaakt voor een flashmob van het liedje ‘gangnam style’ op het binnenhof, waren we er dan eindelijk.

Het begon allemaal in de Eerste Kamer waar we toegesproken werden door niemand minder dan de voorzitter van de Eerste Kamer.

Daarna kregen we nog een speech van de ambassadeur van Cyprus die duidelijk fan was van citeren want het enige wat ik me nog van zijn toespraak herinner is het zinnetje ‘quote unquote’. En toen de landenspeeches, hoewel er een paar heel erg leuk waren moet ik toegeven dat ik toch een beetje zat weg te doezelen in dat heerlijke groene zeteltje...


Eenmaal naar buiten gelopen kon mijn geluk niet meer op, want wie zag ik daar lopen, onze premier, dhr. Mark Rutte!

Een grote groep MEP’ers, waaronder ik, rende achter hem aan. Het was een dramatisch gebeuren, ik verloor mijn schoen (laten we eerlijk zijn, met hakken rennen op de kinderkopjes van het binnenhof is niet makkelijk!) maar ik pakte hem weer op en rende door en uiteindelijk stond hij stil en gingen met een grote groep MEP’ers met de minister president van Nederland op de foto!

Daarna behoorde ik tot de gelukkigen onder ons die een hand van hem kreeg voordat hij naar binnen ging.
Daarna was er avond vol lobbyen. Resoluties werden eerst besproken in delegatievergaderingen, ze werden afgekraakt of geprezen. Amendementen werden rondgegooid en het aantal tegenspeeches dat er geschreven werd was niet te tellen. Kortom, een drukke avond op de begane grond van het StayOkay hotel waar we verbleven.


Na die avond waren we er helemaal klaar voor, twee dagen plenaire vergadering in twee verschillende Tweede Kamers. De eerste dag, donderdag, vergaderden we in de oude zaal van de Tweede Kamer, wat was die mooi! Gebouwd in neoclassisistische stijl en met prachtige decoraties, ik had het gevoel alsof ik in een museum zat... letterlijk want de plastic stoeltjes waar we op moesten zitten kom je ook altijd in musea tegen!

 

Na een dag lang vergaderen had de voorzitter van MEP Limburg een geweldige verrassing voor ons... wij (delegatie van Limburg) mochten met een Kamerlid (dhr. Knops) uit eten gaan in de Nieuwspoort en we kregen ook een tour van het nieuwe Tweede Kamergebouw!! ’s Avonds, na gegeten te hebben gingen we nog even op een terrasje zitten en raad eens wie twee tafeltjes naast ons zat... Diederik Samson met zijn halve fractie!

Dit was een van de beste dagen van de week, ik had ongelofelijk veel belangrijke mensen ontmoet en geweldige ervaringen gehad, kortom ik stond om 3 uur ’s nachts (toen ik eindelijk kon gaan slapen) nog steeds te stuiteren!


Toen brak de laatste dag aan, ik stond op en bedacht me hoeveel plezier deze dag me zou bezorgen maar ook hoe jammer ik het zou vinden om mijn mede-MEP’ers achter te laten en die avond weer naar huis zou moeten gaan. De dag zou veel leuker worden dan ik ooit gedacht had!

Het begon allemaal met een amendement, bij het ontbijt kwam mijn voorzitter naar me toe om te zeggen dat er een amendement ingediend zou worden tegen onze commissie... dit bezorgde me een dubbel gevoel. Oh nee, wat nou als dit amendement wordt aangenomen en YES, ik mag een speech schrijven tegen het amendement :).  
Aangekomen in de Tweede Kamer gingen mijn zorgen weg omdat ik verbijsterd was.

We mochten in die mooie blauwe stoelen zitten die je altijd op tv ziet (en ja, die dingen zitten ongelofelijk lekker!), ik mocht voor mijn speech achter het katheder staan waar Rutte ook altijd zijn speeches houdt en ik mocht op de plek van een VVD’er zitten!

Mijn dag kon niet meer kapot, zeker niet nadat mijn resolutie behandeld was en bleek dat hij werd aangenomen met 131 stemmen voor, 4 tegen en 4 onthouding. En het werd alleen maar beter, aan het einde van de dag werd bekendgemaakt wie naar de internationale MEP conferentie mocht gaan om Nederland te vertegenwoordigen tegenover de rest van Europa en toen bijna aan het einde van het lijstje zei de voorzitter: voor de delegatie van Limburg... Eline Berger.

Ik had moeite om niet te gaan staan springen van blijdschap, maar ik vond toch op de een of andere manier de kracht om gewoon te glimlachen en netjes op te staan en naar voren te lopen.

Toen volgde er een ongelofelijke hoeveelheid ‘goed gedaan’ en ‘gefeliciteerd’ waarvan de helft van mensen die ik niet eens kende, maar dat maakte allemaal niets uit want ik stond nu echt een beetje te stuiteren van blijdschap!!


En dan nu, een MEP-kater. Random in slaap vallen, soms gewoon beginnen te glimlachen als je aan het MEP denkt, bovennatuurlijke nette zinnen formuleren en op school denken ‘wat doe ik hier, vorige week zat ik nog in de Tweede Kamer’.

 

Maar de kater is het helemaal waard want ik heb de beste week van mijn leven gehad!

Copyright Webmaster PvH