Het traject van het Model European Parliament 1: er lijkt geen einde aan te komen.

Toch is er voor mij nu als deelnemer een einde aan gekomen.

Het afgelopen jaar heb ik meegedaan aan de regionale, nationale en onlangs aan de internationale sessie van het MEP.

Tijdens al deze simulaties van het Europese parlement heb ik veel geleerd, maar misschien wel het meest van de laatste, internationale sessie. Deze was misschien toch het meest bijzonder van de drie.

Het laatste avontuur gaat beginnen..
Na mijn deelname aan de nationale conferentie werd mij enige tijd later gevraagd of ik deel wilde nemen aan de internationale conferentie van het Model European Parliament.

Er werd mij gevraagd om Griekenland te vertegenwoordigen aangezien dit land zelf geen vertegenwoordigers kon sturen vanwege de economische crisis.

Zondag 20 maart was het dan eindelijk zover: de conferentie ging beginnen. Die avond werden alle deelnemers in Den Haag afgehaald door hun gastgezinnen.

De volgende dag begon de conferentie écht. De opening vond - in aanwezigheid van Koningin Beatrix - plaats in de Kloosterkerk in Den Haag. Naast de landenspeeches van de deelnemende landen hielden de ambassadeur van Spanje, de Locoburgemeester van Den Haag en Europarlementariër Van Baalen een speech die ons moest inspireren voor de conferentie.

In de namiddag was er een teambuilding om de deelnemers uit alle landen goed te leren kennen. Hoewel ik er van tevoren wel bang voor was, bleek het spreken van het Engels geen enkel probleem.

Het echte werk

De volgende dag zou het echte werk gaan beginnen. In de twee volgende dagen waren er commissievergaderingen verspreid over de ministeries in Den Haag. Mijn commissievergadering werd gehouden in de Prinses Juliana Kazerne in Den Haag, een van de gebouwen van het ministerie van Defensie.
Na twee dagen intensief vergaderen waren de resoluties van de commissies woensdag aan het einde van de middag af.

                                
Even op adem komen                
Donderdag was enigszins een “rustdag”. ’s Morgens bezochten we het Vredespaleis in Den Haag en ’s middags waren er delegatievergaderingen en een lobbysessie.
Tijdens de delegatievergaderingen kon je voor het eerst testen hoe jouw mededelegatieleden dachten over de door jouw commissie opgestelde resolutie. Er werd verder op die middag druk gesproken over de resoluties om mogelijke problemen al te signaleren.

De plenaire vergadering
Op de twee laatste dagen van de conferentie werd de algemene vergadering gehouden in de plenaire zaal van de Tweede Kamer. Alle resoluties werden uitvoerig behandeld en uiteindelijk werd er over de voorstellen gestemd.

Het was geweldig om een keer op de bekende blauwe stoelen te zitten en aan de interruptie-
microfoons te staan die je zo goed kent van televisie.



Het avontuur voorbij

Zaterdag werd de conferentie aan het einde van de middag gesloten. Er was nog een leuk afsluitend feest, maar zondag was het dan toch echt voorbij.

Het was een hele leuke, maar vooral zeer leerzame week. Van tevoren had ik nooit gedacht dat deze sessie van het MEP zo anders zou zijn dan alle andere.

Het feit dat je nu met deelnemers uit allerlei landen van Europa bent, zorgt ervoor dat het allemaal nog iets echter lijkt.

Er blijken soms toch grote cultuurverschillen te bestaan tussen landen, maar dat is juist leuk om te ontdekken. Verder zijn er duidelijke nationale waarden die een rol kunnen spelen in vergaderingen. Het is natuurlijk prachtig als je echt merkt in een vergadering dat mensen ook werkelijk uit alle delen van Europa komen.

Visie op Europa

Mijn visie op Europa is misschien niet direct veranderd, maar ik denk wel dat ik me nu meer bewust ben van de verscheidenheid die er bestaat tussen landen in Europa, maar anderzijds lieten veel activiteiten ook juist de eendracht en saamhorigheid zien.
Eendracht in verscheidenheid - In varietate concordia - dat zou naar mijn mening de perfecte omschrijving zijn van de Internationale MEP Conferentie.

Thomas van Gemert