Verslag Roemenië-project van Theo Werkhoven

Oud-economie docent Theo Werkhoven is zich al jaren aan het inzetten voor een middelbare school in Reghin, Roemenie

 

Hij heeft inmiddels diverse reizen gemaakt o.a. met Arno Vervest, systeembeheerder op de Technische Universiteit van Eindhoven (TU/e) bij de faculteit werktuigbouwkunde.

 

Reghin ligt in centraal Roemenie in Transylvanie, op ongeveer 2000km verwijderd van Eindhoven.

De reis zal voeren over Nederland - Duitsland - Oostenrijk - Hongarije naar Roemenie.

 

Het doel van deze reis is het scheppen van de mogelijkheid om in de toekomst een digitale leeromgeving te vormen tussen een aantal scholen in Nederland en Roemenie. We hebben daarom computerapparatuur bij ons om een aanzet te maken voor de opzet van een computernetwerk infrastructuur op Roemeense scholen. De school die we hoofdzakelijk gaan bezoeken in Reghin heet GIMNAZIUL "ALEXANDRU CEUSIANU"

Dit gymnasium heeft een website: http://www.alceusianu.as.ro/index.html

 

2. HET MATERIAAL DAT NAAR ROEMENIE GEBRACHT IS:

Er zijn een aantal instanties die een donatie gedaan hebben, deze zijn:

De Technische Universiteit van Eindhoven, faculteit Werktuigbouwkunde en Biomedische Technologie:

34x Compaq deskpro Workstation AP250 (oude systemen SOL)

Pentium III, 733MHz,750 Mb RAM geheugen

36 Gig SCSI 10.000 toeren Harddisk, CD speler, netwerkkaart, interne geluidskaart en speaker

Basis configuratie met Windows 2000

52x 21" Compaq CRT monitor (Sony Trinitron)

34x Toetsenbord en scrollmuis

Netwerkkabels/voedingskabels

4x 19" 3COM SuperStack II Link Switches 1000, 24 ports

Bisschoppelijk College Weert:

18 systeemkasten, 20 toetsenborden, muizen

Grunenthal B.V., Bunnik (Met dank aan Michel Driessen):

PIII INTEL 19"server met 4x 60Gb SCSI schijven (RAID5), 7 monitoren

Stichting Leven voor Leven:

Epson acculaser printer, inkjet printer, verpakkingsmateriaal, matrassen

Kappa Helmond:

Verpakkingsmateriaal

Paradigit Eindhoven:

Netwerk installatiepakketten en connectoren

Bumet Heeze:

Vervoer van 16 pallets computers naar Debrecen, Hongarije

Verder willen we slagerij van Hoof, Kuijsten Kwaliteitsbouw in Heeze bedanken voor hun welwillendheid en bereidheid om te helpen en ook dank aan Wim Schellens voor de opslag van de monitoren.

 

3. VOORBEREIDING EN DOEL VAN DE REIS in JUNI:

In het voorjaar van 2006: Het verzamelen en ophalen van alle materiaal bij de TUE en het inpakken ervan en het verzamelen en goedkeuren van de juiste papieren en documenten voor de export naar Roemenie. Het voeren van een paar werkbesprekingen bij Arno en bij Theo thuis.

In mei 2006 is de grote bulk computers en andere onderdelen door Bumet getransporteerd naar Debrecen in Hongarije en door Theo met zijn dochter Simone met de hulp van een transporteur uit Reghin verder getransporteerd naar Roemenie.

Op deze reis brengen we het laatste materiaal waaronder een Windows 2000 server, een professionele kleuren Laserprinter, de 3-COM switches en nog een aantal monitoren en netwerkonderdelen en materialen.

Het doel van de reis is te kijken in hoeverre we een netwerk aan kunnen leggen in de school en het installeren van de server, de PC's van de TUE en de netwerkprinter op het gymnasium.

 

4. VERSLAG VAN DE REIS:

Maandag 12 juni 2006:

s'morgens om 9.00 uur vertrekken we vanuit Heeze richting Venlo. Daarna zullen steden volgen zoals Koblenz, Frankfurt, Würzburg, Nurnberg.

De kmteller stand van de auto staat op 46060 en het weer is half bewolkt. Prima weer om te reizen.

De eerste stop is in het Spessart Rasthaus. Als we op het einde van de middag Passau en de Oostenrijkse grens passeren besluiten we om rond tot een uur of acht s'-avonds door te rijden en dan een hotelletje te zoeken. Mijn idee om in de auto te overnachten vind geen weerklank bij Arno.

Hij oppert het idee om de vermoeiende reisdag af te sluiten met een hotelkamertje en een douche.

In Wels, ongeveer 60 km over de grens in Oostenrijk vinden we om 19.40 uur een goedkoop hotelletje. We hebben dan onze eerste 900 km erop zitten, ons eerste vignet voor deze reis en de stand op de teller is 47064 km.

We besluiten om de volgende dag om 7.00 uur op te staan, te ontbijten en daarna aan te rijden.

Dinsdag 13 juni 2006:

We stappen tegen 8.00 uur in de auto. We rijden via Linz, St Polten naar Wenen. Bij Nickelsdorf rijden we Hongarije binnen. We kopen bij het eerste benzinestation in Hongarije, bij het plaatsje Mosonmagyarovar, een vignet voor de Hongaarse snelwegen.

Omdat het zomerseizoen is aangebroken betalen we voor het vignet €13 i.p.v. €10 zoals een maand geleden.

We rijden richting Boedapest, Szolnok naar de Roemeense grensplaats Bors. Na 710 km komen we bij de grens aan.

Het is intussen 17.50 uur. Intussen hebben we s'-middags om 16.00 uur via de telefoon contact gehad met de school in Reghin en gehoord dat de papieren die we nodig hebben om de grens over te komen niet aan de grens aanwezig zijn. Dit omdat het betreffende kantoor vandaag dicht is. Morgenvroeg horen we of het kantoor open is en de papieren door gefaxt kunnen worden. We besluiten om vlak voor de grens in het plaatsje Artand te overnachten.

We vinden onderdak bij een gezinnetje dat we vinden door een stokoude aanwijzing "Zimmer frei" te volgen.

Nadat we gegeten hebben van onze zelf meegebrachte kant-en-klaar Hongaarse goulash die we warm mogen maken in de magnetron, maken we nog een wandeling door het dorp en bekijken we een van de vele ooievaarsnesten van dichtbij.

Woensdag 14 juni 2006:

Km stand 47774. Om 6.30 staan we op. De grens gaat om 8.00 Roemeense tijd open. Dit is gelijk aan 7.00 uur onze tijd. We willen vast wennen aan het Roemeense tijdschema en tijdig aan de grens staan. Na een ontbijt vertrekken we naar de grens. Intussen krijgen we een telefoontje vanuit Reghin dat de papieren zijn gefaxt. Om 8.15 staan we bij de grens.

We hebben ons rode kruis vlaggetje voor aan de auto bevestigd, ten teken dat we humanitaire goederen vervoeren.

Op deze wijze hopen op iets meer medewerking om de grens op tijd te passeren. Eerst worden de exportpapieren omgezet in importpapieren.

We verlaten immers de EU en op aanwijzing van een douanier mogen we de auto bij een douanepoort laten staan.

Een 100 meter verder vinden we het kantoortje waar onze papieren vanuit Reghin inderdaad zijn aan gekomen.

Na een aantal keren op en neer gelopen te hebben tussen de verschillende kantoortjes, een aantal telefoontjes gepleegd te hebben en een gift van een paar aanstekers en een handjevol pennen, kunnen we om 12.30 plaatselijke tijd verder. Slechts 3 uur tegenover 7 1/2 uur een maand eerder. We rijden nu de grens over en gaan via Oradea, Cluj Napoca, Turda, Tirgu Mures naar Reghin.

Om ongeveer 19.10 Roemeense tijd, komen we bij de school aan waar we hartelijk worden welkom geheten. De kmteller stand bedraagt intussen 48088 en we hebben er sinds maandagmorgen 1924 km op zitten. We slapen 's-avonds in Casa Maria, een weeshuis voor kinderen tot 14 a 15 jaar.

De volgende dag moeten we naar de "customs" in Tirgu Mures. Pas daarna kunnen de spullen worden uitgeladen.

's Avonds komt de directeur van gymnasium Alexandru Ceusianu, de heer Atanasos, nog op bezoek.

Hij maakt zich zorgen dat we het niet naar onze zin hebben in het weeshuis en verzoekt ons om elders te gaan eten.

Donderdag 15 juni 2006:

We staan 's morgens op tijd op en net op het moment dat we aan ons ontbijt willen beginnen komt de directeur binnen en verzoekt ons mee te gaan om in de stad te gaan ontbijten. We besluiten ongehoorzaam te zijn en te genieten van de eierstruif en de heerlijke koffie. Blijkbaar zijn de afspraken van gisteravond niet goed over gekomen. Om 8.30 uur zijn we op het gymnasium waar men druk doende is de papieren waar we mee naar de douane moeten in Tirgu Mures in orde te maken. Dit betekent bellen, faxen en stempelen.

Eindelijk kunnen we dan naar de douane samen met Georghe, de zoon van de directeur. Intussen regent het stevig door en bij de douane, waar we uit verveling samen met de dames van het kantoor op de foto gaan, besluiten we om in een naast gelegen restaurant onze tijd te doden.

Na een paar uur worden we gebeld met de mededeling, dat de papieren klaar zijn. Na 3 uur wachten en E 30,- betaald te hebben gaan we om 14.30 uur weer terug naar Reghin. Wat een verschil met een maand eerder. Toen kregen we eerst nog een controle voordat we konden vertrekken om 17.30. Misschien vanwege het weer of het voetbal.

We besluiten vanwege de drukte op de school en de regen om de spullen pas de volgende dag uit te laden en meteen op hun plaats te zetten.

Op verzoek van de directeur verlaten we het weeshuis en zullen de rest van de tijd in het voor Roemeense begrippen zeer "Luxe" hotel Marion in het bos bij Reghin verblijven.

Ons avondeten was uitstekend. In de zaal waar het eten werd geserveerd zat ook een gezelschap dat wat te vieren had en er werd dan ook zeer luid Roemeense muziek gedraaid. In de zaal naast ons vond een zeer sjiek eindexamenfeest plaats.

Na het avondeten zijn we naar het Ceuciescu appartement van George geweest. Van daar uit ook een mailtje gestuurd naar de collega's van Theo die morgen afscheid nemen van de school. Bij terugkomst in het hotel konden we nog meegenieten van de vele harde Roemeense disco dreunen die tot diep in de nacht doorgingen.

Vrijdag 16 juni 2006:

Om 9.00 uur worden we op de school Alexandru Ceusianu verwacht voor de feestelijkheden m.b.t. de overgangs-diploma's.

De leerlingen zien er allemaal heel feestelijk gekleed uit en hebben allemaal een mooie bloem bij zich voor hun docent(e).

Na toespraken van de priester, de directeur en de adjunct-directeur volgen de vakdocenten, waarbij zowat elke leerling wel om een of andere reden voor zijn of haar prestaties in het zonnetje wordt gezet. Wat mij opvalt, is dat er punten worden gegeven tot op 1/100 nauwkeurig en de prestaties zijn uitstekend.

Om 11.00 uur zijn we uitgenodigd voor een zelfde plechtigheid op agrarische school Ioan Bojor. Omdat we op Alexandru Ceusianu aan de installatie van het netwerk en de server willen werken, blijven we op Ceusianu. Arno probeert in een record tempo uit te vogelen hoe het netwerk nu werkt of eigenlijk niet werkt en we doen voorstellen voor een beter gebruik van de mogelijkheden die er nu dank zij de server zijn.

Een hele klus. Gelukkig spreekt de Juffrouw Informatica "Dora" goed Engels en de Natuurkunde leraar "Horatio" die ook redelijk Engels spreekt is ook bij de gesprekken aanwezig, omdat hij ook betrokken is met de inrichting van het netwerk en computers.

De conversatie met de directeur van het gymnasium gaat moeilijk omdat hij alleen Russisch kent. Gelukkig worden we geholpen door de charmante Juffrouw Engels die als tolk optreedt.

Na veel gezoek blijkt het netwerk voor een deel in het gebouw aanwezig te zijn. De glasvezel!!! komt via een modem binnen op de werkkamer van Horatio. De kabel is aangesloten op een Linux server. Niemand weet wie deze computer daar geplaatst heeft en laat staan hoe hij werkt. Deze computer blijkt na onderzoek dienst te doen als oa. DHCP server. Het "Informatica Laboratorium" verderop in de gang heeft een eigen netwerk met een switch en een router die echter uitstaat en volgens Dora nergens op aangesloten is. Het werkwerk loopt via de gevel van het gebouw naar het secretariaat, de directeurskamer en de werkkamer naast het secretariaat. Dat is het! Er ligt nog geen netwerk naar de lesruimte waar de PC's van de TU/e komen te staan. Dit is overigens aan de andere kant van het gymnasium, meer dan 200m verwijderd van het punt waar de kabel het gebouw inkomt.

Aan deze lesruimte wordt nog hard gewerkt, dus het plaatsen van de PC's en het aanleggen van het netwerk naar deze ruimte komen we bij lange na niet aan toe.

Al met al is het een hele klus om onze voorstellen duidelijk te maken voor het aanleggen en de inrichting van het netwerk in het gymnasium.

Als doel stellen we het op het netwerk aansluiten van de PC's op het secretariaat, directeurskamer en werkkamer.

Omdat we voor 15.00 uur nog graag bij de muziekinstrumentenfabriek van Hora willen zijn, besluiten we om na een andere afspraak op de highschool Petru Maior om 13.00 uur meteen door te gaan naar Hora. Na eerdere contacten per email en het gesprek nu met de directeur van deze school en een lerares Frans die ook heel goed Engels spreekt, blijkt dat ook deze school Petru Maior interesse heeft om in de toekomst tot een verdere samenwerking te komen.

Deze school heeft geen netwerk, laat staan een internet aansluiting, maar wel een "laboratorium Informatica" met een groot aantal redelijk bruikbare PC's.

Bij Hora maken ontmoeten we Nagy Bela, de meester-instrumentmaker. Arno is zeer onder de indruk van wat hij te horen en te zien krijgt.

Zaterdag 17 juni 2006:

We kunnen eindelijk het materiaal uit de auto laden en een deel van de spullen bij de andere dozen in de opslag zetten. Na een zware discussie waar de server en de kleuren laserprinter moet komen te staan, wordt de server in de werkkamer van Horatio geplaatst en de printer in de werkkamer naast het secretariaat.

Met Horatio en Dora (beiden docent informatica) zijn we druk in de weer geweest met het installeren van en instructies voor het gebruik van de server en aansluiten van de andere PC's en het plaatsen van de netwerkprinter.

Arno doet zijn best om de printer via het netwerk te laten werken..... de rest van de PC's werken wel via het netwerk en kunnen gebruikt maken van de share's op de server.

's-Middags zijn we op verzoek van de vrouw van de directeur van het gymnasium naar de school voor Roma kinderen in Apalina geweest. Zij is daar directeur! We zijn zeer onder de indruk door de eenvoud en de inrichting van het gebouw. Ook hier een "laboratorium Informatica" dwz. een aantal losse PC's en een tafel vol met oud en kapot materiaal.

Een aantal jaren geleden zaten er nog veel niet Roma kinderen op school. Nu zitten er 300 kinderen waar van slechts 2 niet Roma kinderen. De Roma's worden gemeden door de rest van de bevolking van Roemenie.

We krijgen een videofilmpje te zien over de school gemaakt in opdracht van Phare, een hulp programma van de EU.

Ook ouders krijgen in de avonduren les in lezen en schrijven. In de winterdag betekent dat in de kou en halfdonker in een overvol leslokaal zitten.

De gemeente spendeert geen geld aan deze Roma school. De kerk naast deze school wordt keurig gerenoveerd. Er is geen geld voor het aanleggen van toiletten in het gebouw. Buiten in de tuin is er in het schuurtje een latrine.

Op de school wordt ook les in hun eigen Roma taal en cultuur gegeven.

Op de terugweg gaan Arno en George de wijk in waar de Roma's wonen. Ze hebben er zeer veel bekijks.

Daarna zijn we naar het atelier van vioolbouwer Claudio Ciurba gegaan. Ook een meester in zijn vak.

Hij vertelt enthousiast over zijn mooie beroep van instrumentenbouwer. Dit jaar heeft hij 2 cello's geleverd aan het Brabantse conservatorium.

Zondag 18 juni 2006:

Arno slaagt er na vele pogingen in om de printer aan het werk te krijgen. We horen dat we tijdig de school moeten verlaten want morgen beginnen de examens.

Dit betekent dat het eigen personeel naar andere scholen moet om te surveilleren etc.

Op Ceusianu zijn nu een aantal directeuren van andere scholen bezig met de voorbereiding van de examens die de komende week zullen gaan plaats vinden.

Tijdens de examens mag de school dagelijks tot 14.00 uur niet door het eigen personeel betreden worden.

Nadat de examencommissie haar werk heeft gedaan, inclusief het kopiëren van het werk wordt de kamer van de directeur waar het werk zich bevindt

verzegeld met wat plakkertjes en er wordt gepost door een politieagent. Theo knipt nog wat foto's van het terrein van het gymnasium.

Na de middag hebben we een 4-tal computers in Casa Maria II op hun plaats gezet en daarna heeft Arno voor de installatie van Open Office gezorgd.

's Avonds nemen we in het hotel afscheid van de directeur en zijn vrouw want de volgende dag moet iedereen al vroeg op een school buiten Reghin aanwezig zijn.

Voor het eerst sinds ons verblijf in hotel Marion is er 's avonds geen feest en dus is het er akelig stil en erg donker en leeg!!

Maandag 19 juni 2006:

's Morgens na het ontbijt bestellen we een taxi (die overigens spotgoedkoop zijn) en pikken onze auto op, die al die tijd op de binnenplaats van de school heeft gestaan en vertrekken. Km stand 48200. Alvorens de stad uit te rijden gaan we nog even langs de winkel van Hora, waar Arno nog een mooie viool koopt.

Zo'n 60 km voor de grens bij Bors eten we voor de laatste keer tegen Roemeense bodemprijzen. Om 17.45 uur na een grondige inspectie van de auto op het vervoer van sigaretten mogen we de grens over. Km stand 48507. We overnachten 20 a 30 km voor Boedapest in Moson.

Dinsdag 20 juni 2006:

Na ontbijt voor het hotel en onder de zwaluwnesten vertrekken we. De reis verloopt voorspoedig, we rijden door Oostenrijk en om acht uur 's avonds zoeken we een hotel op in Erlangen, Duitsland. Stand 49540 km.

We eten onze laatste schnitzel, drinken nog wat en onder het genot van onze wederzijdse snurkpartijen zagen we voor de laatste keer weer heel wat bomen om.

De volgende morgen gebruiken we ons ontbijt bij een broodzaakje om de hoek en beginnen aan de laatste etappe.

Om 16.30 zijn we thuis bij een km stand van 50100. In totaal hebben we er dan 4040 km opzitten.

5. CONCLUSIE:

Roemenie is een arm en tegelijkertijd ook weer een rijk land. Het heeft een prachtige natuur, cultuur, steden en dorpen. Wat opvalt is het groot verschil tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Aan de ene kant de Roma's die door iedereen genegeerd worden en als uitschot behandeld worden. Op veel plaatsen mogen ze al niet meer de weg op met hun paard en wagen. Dan de modale groep mensen die het moeten doen met een inkomen van 200 - 500 Euro per maand. Gelukkig is het primaire levensonderhoud niet duur, de huizen zijn zeer betaalbaar, vooral volgens Nederlandse begrippen. Het duurste wat op de kaart in hotel Marion stond was 6,50 Euro voor een Chateaubriand. En dan is er de upper class........ Opvallend is de aanwezigheid van veel zeer dure nieuwe auto's tussen de stokoude Dacia's in het straatbeeld.

De mensen die wij tijdens deze reis ontmoet hebben zijn zeer hartelijk en dankbaar voor alles wat we voor hun doen, ze waarderen onze inzet en onze gedrevenheid. Dit wordt via hun zijde dan ook ruimschoots gecompenseerd met de nodige diepgaande conversaties over de meest uiteenlopende zaken, bier, wijn, eten en het locale sterke drankje (Zoika) van pruimen (Koppig spul dus oppassen geblazen)!

Je hebt het idee dat je in amper twee weken op een Roemeense school een complete netwerk infrastructuur aan kunt leggen met een computerzaal die meteen optimaal gebruikt kan worden. Uit mijn bezoeken aan de diverse scholen blijkt dat de term Laboratoria "informatica" inhoudt dat je achter een computer gaat zitten en je dan bezighoudt met een aantal basistaken, zoals een briefje schrijven, spelletjes spelen en Windows onderzoeken. Het staat dus nog in de kinderschoenen en de mensen moeten nog veel ontdekken. Gelukkig spreken de studenten vrij goed Engels dus het omgaan met veelal Engelse programma's moet geen probleem zijn.

De manier zoals wij omgaan met ICT is nog niet aan de orde, in ieder geval niet op de scholen die wij bezocht hebben. Maar een start en een opzet in de goede richting is gemaakt. Ook wij hebben in Nederland deze fase meegemaakt. Docenten en medewerkers die zich meer gaan richten op informatica, ICT en automatisering. Mensen die gemotiveerd zijn en de tijd en het vertrouwen krijgen van de directie van de school om de infrastructuur op te zetten.

 

Theo Werkhoven en Arno Vervest (Bron: http://www.wtb.tue.nl/roemenie )