Philips van Horne schenkt 5475 euro aan school in Namibië

Onder het motto “Bouwen aan een nieuw schooljaar” vond op maandag 1 september de traditionele Eucharistieviering plaats in de kerk op Groenewoud.

De viering werd muzikaal opgeluisterd door de Ray-Stabbing Singers o.l.v. M. Smeets.

Tijdens deze dienst is de opbrengst bekend gemaakt van de sponsorloop voor een school in Namibië. De sponsorloop vond plaats in juni en was onderdeel van de activiteitendag van de brugklas afgelopen schooljaar.

Het bedrag van 5475 euro is bijeen gelopen door 420 brugklasleerlingen.

Leraar George Dölle overhandigde het bedrag aan oud-leerling Ellen Starmans, initiatiefneemster van het Namibië-project.

 

Het geld is bestemd voor een basisschool in Omagalanga en wordt gebruikt voor  nieuwbouw, inventaris en lesmateriaal.

Ellen Starmans (Maarheeze) is na haar eindexamen in het schooljaar 2000 schoolmuziek gaan studeren aan het conservatorium in Maastricht. In plaats van één dag per week stage te lopen in Nederland koos zij voor een stage van drie maanden in Namibië.

Samen met een medestudente heeft Ellen Starmans muzieklessen gegeven op een muziekschool en een basisschool.

De ontwikkelingsprojecten van de Philips van Horne zijn gestart in de 80-er jaren.

Sindsdien hebben 7 oud-leerlingen in ontwikkelingslanden geld en goederen gekregen voor projecten die te maken hebben met “onderwijs aan de allerarmsten”.

Zo zijn er Philips van Horne projecten geweest in Bolivia, Mozambique, Kenia, Mauritanië, Guatemala en  Haïti en Ghana.

 

Brief van Ellen Starmans aan de brugklasleerlingen van de Philips van Horne

 

Ik ben Ellen Starmans. Ik heb in 2000 mijn VWO diploma (hier op de Philips) gehaald. Daarna ben ik naar het conservatorium van Maastricht gegaan, waar ik nu in het derde jaar zit en schoolmuziek studeer. Het is de bedoeling dat je ieder jaar één dag per week stage loopt, maar het is ook mogelijk om drie maanden in de zomervakantie een buitenlandse stage te lopen. Dat is dan ook wat ik de afgelopen zomer heb gedaan.

Ik heb (samen met een meisje uit mijn klas) drie maanden muziekles gegeven op een muziekschool (in Oshikuku) en op een basisschool (in Omagalanga) in Namibië.

Namibië ligt in zuidelijk Afrika en wel boven Zuid-Afrika en onder Angola. Links ervan ligt de Atlantische Oceaan en rechts grenst het land aan Zimbabwe en Botswana. Namibië is een heel groot land, wel twintig keer zo groot als Nederland, en er leven maar 1,5 miljoen mensen (dus tien keer zo weinig als in Nederland).

Mensen leven overal ter wereld op een andere manier, maar hoe anders dat is, merk je pas als je dat met je eigen ogen ziet. Zo wist ik wel dat er mensen zijn die in hutjes van stro en hout leven, zonder stromend water of elektriciteit, maar ik merkte pas wat voor een leven mensen aan de andere kant van de wereld leiden, toen ik met die mensen in contact kwam.

Zo vinden wij het heel normaal dat we naar school lopen, de fiets pakken of misschien zelfs de bus nemen, maar we zijn toch wel binnen een uur op school. In Namibië is het geen uitzondering dat een kind 15 km. moet lopen om op school te komen (dat betekend drie uur lopen!). Een ander voorbeeld: Hier (in Nederland) vind je het als leraar zijnde heel normaal, dat de kinderen in je klas op een gewone stoel zitten en als je vraagt of ze pen en papier willen pakken, dat geen problemen oplevert. Ik stond toch wel raar te kijken toen ik merkte dat de helft van de klas geen pen of papier bij zich had. En aan half uit elkaar gevallen stoelen en schoolgebouwen wen je op den duur ook wel.

Maar ik vind het fantastisch dat de Philips van Horne dit jaar extra aandacht aan de kinderen in Namibië schenkt. Ten slotte is het toch wel fijn om niet je aantekeningen in je bank te hoeven krassen, maar gewoon in een schrift te kunnen zetten (dat is ook wel gemakkelijker bij het mee naar huis nemen). En een gewone stoel om op te zitten, is ook niet verkeerd.

 

Brugklassers, namens de kinderen van Omagalanga: BEDANKT!

 

Copyright Webmaster PvH